Na een fantastisch vlotte nachtrust, een grote dankjewel hiervoor aan de talrijke getelde gemzen, en een voedzaam ontbijt, konden we vandaag als allereerste sneeuwklassers ooit de nieuwe skilift naar het skigebied Sorebois uittesten. Onder deskundige leiding van de Zwitserse skischool stegen we tot op 2 440 m. We doen er overigens drieënhalve minuut minder over om de pistes te bereiken wat dan weer resulteert in meer skiplezier!
Én of er skiplezier was! De eerste skidag was meteen een groot succes. Van beginner tot vergevorderde, na bijna drie uur op skilatten (het aan- en uitdoen meegerekend) zagen we opnieuw alleen maar blije gezichten. Dat belooft alleen maar goeds voor de komende dagen. Zowel bij het stijgen als bij het dalen konden we overigens genieten van de plaatselijke fauna en flora en lieten enkele gemzen zich niet enkel in dromenland zien.
Na een voedzaam middagmaal (een Italiaanse specialiteit) en opnieuw een korte siësta, was het tijd voor de eerste ‘lange’ leerwandeling.
Stroomopwaarts langs de Navisence wandelden we onder het krakende geluid van verse sneeuw richting Plat de la Lée. Onderweg zagen we enkele kinderen die plots last kregen van bevroren snottebellen (gevonden ijspegels) en anderen zakten dan weer iets te diep in de sneeuw. Aangekomen bij het eindpunt zagen we dat een Zwitserse sneeuwdeskundige de weg waarvan we kwamen met een oranje net afsloot. Net op tijd op bestemming dus! Waarom kom je later in deze blog te weten.. (spanneeeend!)
Met een prachtig zicht op de Besso, kregen de kinderen deskundige uitleg over gletsjers, wolven en beren en over de boomgrens en de eeuwige sneeuwgrens. Omdat de grens van bijleren in openlucht bij velen bereikt was, konden we het uiteraard niet laten om opnieuw sneeuw- en poepsleepret te organiseren. Hierbij kregen we af en toe bezoek van overvliegende fauna. Al leken die verdacht veel op paragliders…
Na het handmatig uitkiezen van een morene in de Naviscense, keerden we stroomafwaarts terug richting hotel. Onderweg zagen we meteen ook bewijs dat die Zwitserse deskundigen goed weten waar ze mee bezig zijn: de heenweg was immers op twee plekken bedolven door kleine lawines. Voor wie zich snel zorgen maakt: tijdens deze wandeling is er op geen enkel moment gevaar geweest voor de leerlingen. Over sommige meesters kunnen we helaas wegens privacy redenen geen extra uitsluitsel geven. 😊
Omdat de eerste skidag meteen ook de warmste dag van onze schoolreis was konden we een eerste verfrissing aan de kinderen niet laten passeren. Iedereen kreeg uit de plaatselijke supermarché een flesje frisdrank naar keuze om de dorst te lessen. Sommigen hadden veel dorst, anderen bewaarden het flesje naast hun bed voor de dorst die nog moet komen.
Na een voedzaam avondmaal (een Belgische specialiteit) kozen we voor een rustige avondactiviteit. Wat dat precies inhield houden we nog even geheim. We verklappen wel dat dankzij één van de activiteiten het water in de Naviscense meer plaats heeft gekregen om in de Rhône uit te monden.
Geniet nog even mee van de vele lieve snoetjes op de onderstaande klasfoto’s. Zo zijn ook jullie dromen even zoet als die van ons.
