Van hip hip hoera en dankjewel!

Het is hier nog niet gedaan maar het scheelt niet meer veel. Straks dromen we een laatste nacht in ons hotelbed. Morgenavond schommelen we alweer in onze trein richting vaderland. Hoog tijd dus voor een welgemeende dankjewel. Hier komt ie:

Van hip hip hoera en dankjewel voor Lieve, Gert, Marc, Bruno, Marjolein… kortom, het voltallige personeel van Intersochotel Les Diablons. Je thuis voelen op 900km van huis kan alleen maar dankzij hun gastvrijheid en goede zorgen.

Van hip hip hoera en dankjewel voor Luc en Peter. Ons medisch team stond steeds klaar voor alle kleine of minder kleine pijntjes. Als het pilletje, de zalf of windel je niet meteen beter deden voelen was er nog steeds een geruststellend woord.

Van hip hip hoera en dankjewel voor juf Liselotte, juf Pauline en meester Maarten. Onze moni’s konden provinciale taalbarrières overwinnen en werden voor onze leerlingen echt juf of meester nog voor ze hun diploma in handen hebben.

Van hip hip hoera en dankjewel voor meester Pol, meester Jo, Céline en Stefaan die samen het pedagogisch team vormden. Ook alle collega's van andere scholen delen in de eer. Zelfs zonder WD-40 liep alles hier gesmeerd.

Van hip hip hoera en dankjewel voor de Zwitserse skischool en het skiteam van Intersoc. Dankzij hun vakkennis vonden al onze leerlingen skiplezier op hun niveau.

En een enorme hip hip hoera, dankjewel en gefeliciteerd voor onze Kleine Stanners die er met al hun talenten, rare streken en doorzettingsvermogen een heel fijne periode van maakten.

Zo hebben we stilaan iedereen gehad. Hoewel, zelfs wie hier niet aanwezig is, kan bedankt worden. Wat te denken over u, ouders? U moest uw oogappeltje missen maar hielp hem of haar zo weer een beetje groter worden. Meesters en juffen zijn al groot maar misten (zo af en toe) ook wel eens iemand.

Ook onze collega’s op Kleine Stan verdienen een bedankje. We beseffen dat een school runnen zonder de wijsheid van een zesde leerjaar niet evident is. Toch doen ze dit, plus dat beetje extra. De chocolade is onderweg.

Tot slot danken we iedereen die denkt vergeten te zijn. We beloven u: het is niet opzettelijk. Dat kan trouwens niet, iets opzettelijk vergeten. Probeer het maar eens. Nu. Vergeet uw naam. En, gelukt? Neen. Ziet u wel.

Tijd om af te ronden. The bold and the beautiful heeft gebeld, ze willen hun sentimentaliteit terug.

Tot morgen.